De Trumpiaanse Coachee

Hij kijkt mij strak aan. Door het scherm heen. “Nee, maar eigenlijk heb ik dus niet echt een probleem, ik ben gewoon nieuwsgierig”.

Zojuist zijn we op zijn aangeven een coachgesprek ingegaan. Hij wilde wel eens meer weten over het omgaan met een medewerker. Na het akkoord op dit onderwerp, schiet hij in het gesprek dat volgt alle kanten op. Elk moment dat we dichterbij hem komen, bij wat hem drijft, wat zijn karakter of gedrag hem helpt of de situatie lastig maakt, voorkomt hij dat we verder kunnen. Hij bagatelliseert, hij ontkent zijn eigen onderwerp, hij verbreedt het gesprek zodat we bijna verdwalen, hij toont wat hij allemaal aan kennis heeft, en hoe open en nieuwsgierig hij zegt te zijn, hij flirt, lacht, en zucht, en probeert nog een keer van onderwerp te veranderen.

Waar is de kwetsbaarheid?

Een beschadigde kleine jongen zie ik, en zijn gedrag Trumpiaans geworden.

Het duurt even voor ik merk dat hij mij als vrouw niet kan accepteren, een vrouw op een ‘hogere’ plaats. Hij kan geen advies of begeleiding accepteren van een vrouw. En weet je? Ik denk niet eens dat hij het door heeft. Zijn gedrag is zo automatisch en gewoon voor hem, en zo voorkomt hij kwetsbaarheid. Hij zit nog vast in een generatie hiervoor, waar mannen niet kwetsbaar toonden. Waar intimidatie de gewone taal was. En mannen gelijk hadden.

Waar is de gelijkheid?

A court ought not be affected by the weather of the day, but will be by the climate of the era (Ruth Bader Ginsberg).

Ik ben van een generatie die uitgaat van gelijkheid. Ik denk dat ik daar zelf nog wel wat te leren heb.

Een diepe buiging voor de vrouwen die ons voorgingen in de strijd naar deze gelijkheid. Ruth Bader Ginsburg, voorvechter van vrouwenrechten, is een van de schaarse vrouwelijke rechters aan het Amerikaanse Hooggerechtshof. Bekijk de film ‘On the Basis of Sex’. Want die gelijkheid is in de wet is nog zo pril. En de man nog zo vol van zijn gelijk.

Contact maken

Even begrijp ik dan waar deze man vandaan komt. Zijn gedrag geheel in lijn met de generaties in deze film. Even begrijp ik hoe spannend ik als vrouw ben, onbekend, bedreigend, en vooral hoeveel aannames er zijn rondom macht.  

Ik vraag hem, nu het weer kan, op kantoor het volgende gesprek te voeren. Hij praat en ontwijkt, ik ben vooral stil en ga naast hem zitten. Lerend hoe ik contact met hem kan krijgen als vrouw in mijn rol. Zij aan zij samen op zoek naar de échte behoefte van het kleine kind, verscholen achter zijn Trumpiaanse gedrag. Dat lijkt me stap 1.