Ik vlieg door de bocht. Afgelopen weken veel op de motor gereden met een enthousiaste vriendin achterop, en nu heeft ze haar eigen rijbewijs.

Lichtheid

De lichtheid van minder gewicht maakt dat ik vlieg. Soms ga ik te hard de bocht in. Dan weer trek ik mijn gas iets te fel open. Alsof ik over het asfalt dans.

Beetje als het gevoel een klus te klaren die al te lang op mijn lijstje stond. Als eindelijk doen waar ik tegenop keek. Als even ontzettend hard lachen. Gewicht afgooien maakt de wereld lichter en gekleurd. Hoe kan het?

Waarom is dit er niet altijd?!

Weerstand, een woord voor tegenwerking, en voor het meesjouwen van gewicht.

Hoe kan het dat ik die weerstand ervaar nu alles na de zomer weer verandert. Ook mensen die ik spreek en coach geven aan niet de drukte meer te willen zoals vorig jaar.

Als ik doorvraag blijkt er weerstand tegen het op gang komen van de maatschappij. Mensen willen best een beetje rust houden. Boos ook, op henzelf, dat grenzen vervloeien en de drukte gewoon weer wordt toegelaten. Van boterhammenbakjes vullen, tot langere reistijd, tot te veel sociale afspraken, tot kletspraat op het werk. Met meer contact komt ook meer kletspraat.

Weerstand tegen jezelf

Er heerst in de gesprekken weerstand tegen het eigen slappe gedrag. Ging ze niet de wereld, of minstens haar eigen wereld verbeteren na Corona?

Dat dus. Maar hoe dan deze verlichting te vinden?

Drie tips om je eigen wereld te verbeteren. Of nou ja, op z’n minst te verlichten:

1. Blijf af en toe op een stoel zitten en doe even (of een paar uur) niks.
    
2. Deel vaker wat je bezig houdt, persoonlijk of professioneel. Niet inhoudelijk over die klant of dat dossier, maar wat jou raakt of doet opschudden. Spreek dat uit.
    
3. Reageer eens wat later. Op alles. En als de ander volhoudt: zeg vaker hardop nee. Er is meestal later ook nog wel tijd voor.

Zo blijf je bij die lichtheid, minder druk, en minder eigen weerstand. Iets meer jij. Veel plezier!