De koning zei in zijn kersttoespraak vorig jaar dat streven naar geluk geen obsessie moet worden, geluk laat zich niet dwingen zegt hij. Een mooie toespraak trouwens.

Maar nu heb ik toch een geluksmomentje.

Een kaartje van €13,- brengt me met een gondel de bergen in, winterse zon en verse sneeuw. Het is echt puur geluk wat ik voel. Mijn hart springt op en neer.

Oostenrijk wordt wakker en ik heb twee gestolen uurtjes voor ik naar huis vlieg.

Verliefd geluk

Ken je dat? Zo’n ultiem verliefd gevoel, zo een dat het pijn in je hart doet. Het kan bij mij zelfs zo intens zijn dat mijn rechterarm gaat tintelen. (Oké dat laatste heb ik al vaker gedeeld met vrienden, niemand die dát herkent... ).

Het is mijn intense wil. De bergen willen opslurpen, met ze willen trouwen, er in willen verdwijnen. Grote liefde dus. Maar ook wat onwaarschijnlijk, dat trouwen met die bergen…

Even terug naar de koning...

Ik ben het eens met de koning. Te veel ‘moeten’, geluk als een obsessie, deze vorm van geluk is niet fijn, het voelt niet vrij.

Willen we niet juist zoeken naar duurzaam, zuinig of tevreden? Is dat het nieuwe geluk? Het zou passen in de tijdgeest. Niet naar meer streven, maar juist naar minder.

Het is de zon en sneeuw in combinatie met het feit dat ik nu eens even niet ‘moet’ snowboarden. Ik ga op mijn gewone schoenen naar boven en drink gewoon koffie in de zon. ‘Dat kán toch niet?’ schiet er nog even door mijn hoofd, ik moet toch genieten nu het nog kan?

Imperfectie accepteren

Ik denk zelf dat geluk zit in de imperfectie. En dat accepteren van jezelf. Het vermindert het streven naar meer (geluk), verlaagt je lat, brengt een glimlach, en opent je juist voor nieuwe dingen. Inzien dat je iets niet wil of kan, daar zit de echte ontroering.

Extra gelukkig dus, omdat ik niet hoef te snowboarden nu, daar word ik namelijk moe van, soms ook boos, ik ben niet perfect. Heerlijk!

Extra gelukkig als een klant of collega een verassende of confronterende vraag heeft. Ik ben niet perfect, de vraag maakt me bewust en wakker. Gelukkig.

Geluk zit in de imperfectie, en de vaardigheid hebben om daar van te kunnen genieten.

En het erkennen van de imperfectie van de ander uiteraard.

Verloren en gelukkig

“The ultimate value of our lives is decided not by how we win but by how we lose” Ernest Hemingway.

Ik wens je veel verloren strijd, met jezelf of de ander. En daar dan, misschien na wat kortstondig verdriet, hardop om lachen. Wat een heerlijkheid als je dat kan!

Want weet je? Jij bent jij, daar heb je best geluk mee.