You lost your muchness
Dat je iemand aankijkt en denkt “waar ben je?” Ik heb dat wel eens. Best vaak eigenlijk.
Ze zit op de stoel tegenover mij. Stilte.
Ze komt niet binnen. Ze ontwijkt vragen. Of heeft de antwoorden niet. Zegt dat ze het niet kan. Zo’n moment, dat zij praat en ik denk: "you lost your muchness…"
Alice in wonderland
Net als Alice, in de film Alice through the looking glass (de versie van Tim Burton 2010). Ze moet vechten tegen de koningin, maar zegt ze het niet kan. Al zou ze het willen. Het lukt haar niet. Ontstelt vertelt Hatter (vertolkt door Johnny Depp) haar dat ze de Muchness, die ze vroeger had, is kwijtgeraakt.
Dat zie ik hier ook. Haar muchness is weg. Haar hoofd speelt overuren. Ze vertelt over die situatie met die dominante collega, ze vraagt zich af hoe ze meer verantwoordelijkheid kan krijgen, ze zegt wat ze allemaal fout doet. Kritisch, ook dat nog.
Ze is ver weg
Waar is zij zélf de afgelopen minuten gebleven? Het contact lijkt verkoeld.
Ze is ver weg, want haar hoofd vertelt haar steeds weer dat ze het niet goed doet. Niks is goed genoeg. En hoe beter ze daar naar luistert, en “dat is ook het beste in deze drukte”, hoe meer ze alles alleen gaat doen.
Dat is de verkoeling in de ruimte die ik ervaar. Ze is alleen, daar aan de andere kant van de tafel. Alice in no-mans-land.
Een hard-werkend hoofd
Wat zou ik haar graag door elkaar schudden om haar ‘muchness’ weer los te maken. Het laten stromen waar ik kan. Haar knuffelen, laten schrikken, duidelijk maken wat ze waard is... Ze schreeuwt in stilte om hulp. Ze weet dat ze haar muchness kwijt is, al jaren.
Zoals Johny Depp in zijn gedaante als Hatter mooi samenvat: ze is de veelheid van binnen kwijt. Het verlies van wat de één noemt moed, de ander intuïtie, weer een ander persoonlijke kracht of wilskracht. Ik zie vooral een heel hard werkend hoofd.
Blijven waar je bent
Onbewust heeft ze een manier gevonden om om te gaan met gemis aan muchness: zorgen dat anderen hulp aanbieden. Dat regelt ze voor zichzelf, al heeft ze dat niet altijd door. De ander gaat in op het appel om haar te redden, allemaal onbewust. Door dit vlekkeloze systeem kan ze de leegte aan. En zo doen wij dat allemaal van tijd tot tijd.
Gek ook, dat we het zónder onze muchness juist heel fijn hebben. Zij is een mooi voorbeeld Ze heeft een balans gevonden die werkt. Ze is kritisch op zichzelf, de wereld redt haar, zij hoeft nooit echt te kiezen voor haarzelf. Heel gemakkelijk eigenlijk.
Je verder ontwikkelen
Echter, wil je ontwikkelen in je gedrag of bijvoorbeeld meer verantwoordelijkheden zoals zij, dan is het bewust worden van deze patronen een belangrijke voorwaarde. Ontdek wat jouw manier van balans houden is. Daarna kan je jouw muchness terug gaan vinden.
Much zijn... dat is best eng. Je mooie grote IK mogen zijn. Hoeveel liever laat jij het zoals het is? Met verlies van veelheid? Want echt verantwoordelijkheid nemen voor je eigen keuzes, gaan staan voor wie jij bent, kleur bekennen, mogelijk op je bek gaan… Dat is behoorlijk spannend.
Je bent much
Dus, blijf je vooral identificeren met wat je dénkt niet te kunnen of niet te mogen. Houd patronen in stand.
Of... probeer alvast een beetje te wennen aan dat je goed bent. Denk af en toe aan jouw ‘muchness’, hoe ziet dat er uit? Hoe voelt het?
Ah zie je, daar is het, je bént al goed. Daar is je muchness!